教皇福者ピオ九世のシラブス Syllabus 【近代主義の謬説表】

訳者 聖ピオ十世司祭兄弟会

近代主義の謬説表:ピオ九世の数多くの訓話、回勅、書簡による大勅書

1864年12月8日発表

ピオ九世は、当時の誤謬を攻撃した回勅「クワンタ・クーラ」の公布と同じ日、すなわち、1864年12月8日に、次の表に述べる種々の文書によって排斥された80の命題を追加した。それぞれの命題の価値は、それの源泉である文書(回勅、教書、訓話)の価値から判断すべきであり、その正確な意味を知るためには、それらの文書の文脈をも調べなければならない。法的情勢および教会と国家の関係についての命題の一部分が当時の状況から理解されなければならない。次の「謬説表」は枢機卿団によって作成されたものである。起草の任にあたった枢機卿たちは、主としてペルピニャンのジェルベが自分の管区内の聖職者にあてた『司牧指針』(1860年)を使った。その『司牧指針』には85の命題が謬説として指摘されていたが、それが61命題に縮少されて『謬説表』に掲載された。ピオ九世は、ヨアキノ・ペッチ枢機卿(後のレオ十三世)およびウィーンの教皇大使に勧められて、聖母マリアの無原罪の受胎の教義決定と同時に、謬説表を公布することを考えていた。しかし、そうすることができなかった。

謬説表の基礎となったピオ九世の文書一覧表

1' 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」(DzS2775~2789)。命題4~7, 16, 40, 63。

Qui Pluribus on Faith and Religion November 9, 1846

Lettre encyclique Qui pluribus du 9 novembre 1846

2' 1847年10月4日、訓話「クイスクエ・ベストルム」。命題63。

3' 1847年12月17日、訓話「ウビ・プリムム」。命題16。

4' 1849年4月20日、訓話「クィブス・クワンティスクェ」。命題40、64、76。

5' 1849年12月8日、回勅「ノスティス・エト・ノビスクム」。命題18、63。

Nostis et Nobiscum on the Church in the Pontifical States December 8, 1849

Lettre encyclique Nostis et nobiscum du 8 decembre 1849

6' 1850年5月20日、訓話「シ・センペル・アンテア」。命題76。

7' 1850年11月1日、訓話「イン・コンシストリアーリ」。命題43~45。

8' 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」、Franc.G.Vigil、Defensa de la autoridad de los gobiernos y de los obispos contra las pretensiones de la curia Romana(Lima1848)を排斥した書簡。命題15、21、23、30、51、54、68。

9' 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」Ioh.Nep.Nuytz、Iuris ecclesiastici institutions (Tn、1844)およびIn ius eccl. universum tractationes;Prolegomena; De rebus; De matrimonio; De personis (Tn.1846;1847;1848;1850)を排斥した書簡。命題24~25、34~36、38、41~42、65~67、69~75。

10' 1851年9月5日、訓話「クィブス・ルクトゥオジッシミス」。命題45。

11' 1852年9月9日、サルデニアの王にあてた書簡。命題73。

12' 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」。命題31、51、53、55、67、73~74、78。

13' 1854年12月9日、訓話「シングラーリ・クワダム」。命題8、17、19。

14' 1855年1月22日、訓話「プロベ・メミネリティス」。命題53。

15' 1855年7月26日、訓話「クム・セペ」。命題53。

16' 1855年7月26日、訓話「ネモ・ヴェストルム」。命題77。

17' 1856年3月17日、回勅「シングラーリ・クィデム」。命題4、16。

Singulari Quidem on the Church in Austria March 17, 1856,

Lettre encyclique Singulari quidem du 17 mars 1856

18' 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」。命題26、28~29、31、46、50、52、79。

19' 1857年6月15日、ケルンの大司教にあてた書簡「エクジミアム・トゥアム」(DzS2828~2831)。命題14注。

20' 1860年3月26日、教皇書簡「クム・カトリカ・エクレジア」。命題63、76注。

21' 1860年4月30日、ブラツラフの司教にあてた書簡「ドローレ・ハウド・メディオクリ」。命題14注。

22' 1860年9月28日、訓話「ノーボス・エト・アンテ」。命題19、62、76注。

23’ 1860年12月17日、訓話「ムルティス・グラビヴスクエ」。命題37、43、73。

24’ 1861年3月18日、訓話「ヤムドゥードゥム・チェルニムス」。命題37、61、76注、80。

25’ 1861年9月30日、訓話「メミニット・ウヌスクイスクェ」。命題20。

26’ 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」。命題1~7、15、19、27、39、44、49、56~60、76注。

27’ 1862年12月11日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「グラビッシマス・インテル」(DzS2850~2861)。命題9~11。

28’ 1863年8月10日、回勅「クワント・コンフィチアームル」(DzS2865~2867)。命題17、58。

29’ 1863年9月17日、回勅「インクレディビリ・アフリクタームル」命題26。

30’ 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)。命題9~10、12~14、22、33。

31’ 1864年7月14日、フライブルグの大司教にあてた書簡「クム・ノン・シネ」。命題47~48。

32’ 1864年9月29日、モンレアールの司教にあてた書簡「シングラーリス・ノビスクェ」。命題32。

 

SYLLABUS 誤謬表
Conplectens praecipuos nostrae aetatis errors qui notantur in allocutionibus consistorialibus, in encyclicis aliisque apostolicis litteris sanctissimi domini nostri Pii Papae IX. 私たちのいとも聖なる主、教皇ピオ九世の枢機卿会議での訓話、回勅、その他の使徒書簡において述べられた特に現代の誤謬を集めた表。
§ I. Pantheismus, Naturalismus et Rationalismus absolutus. 1 汎神論、自然主義、理性絶対主義
I. Nullum supremum, Sapientissimum, providentissimumque Numen divinum exsistit ab hac rerum universitate distinctum, et Deus idem est ac rerum natura, et idcirco immutationibus obnoxius; Deusque reipse fit in homine et mundo, atque omnia Deus Sunt et ipsissimam Dei habent Substantiam; ac una eademque res est Deus cum mundo, et proinde spiritus cum materia, necessitas cum libertate, verum cum falso, bonum cum malo, et justum cum injusto. 1 この現実の宇宙と区別される最高の、最高に知恵を持った、すべてを統率している如何なる天主的神性も存在せず、天主は現実の自然と同一であり、したがって、変化を免れ得なく、事実、天主は人間と世界とにおいて成り立ち、すべてのものが天主であり天主の実体そのものを持っている。天主と世界とは同一の同じものであり、したがって霊と肉、必然と自由、真と偽、善と悪、正義と不正義は同一の同じものである。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
II. Neganda est omnis Dei actio in homines et mundum.  2 人々と世界とに対する天主のすべての働きを否定しなければならない。
Alloc, Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
III. Humana ratio, nullo prorsus Dei respectu habito, unicus est veri et falsi, boni et mali arbiter; sibi ipsi est lex, et naturalibus suis viribus ad hominum ac populorum bonum curandum sufficit. 3 人間の理性が、天主とは如何なる関係もなく、真理と虚偽との、善と悪との唯一の判断者であり、理性自体が自分にとっての法であって、その自然な力だけによって、人間と民の福祉をはかることのに十分である。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
IV. Omnes religionis veritates ex nativa humanae rationis vi derivant; hinc ratio est princeps norma qua homo cognitionem omnium cujuscumque generis veritatum assequi possit ac debest. , 4 宗教上の真理はすべて人間理性の生まれつき備わった力から由来する。この理性こそ、人間がそれによって如何なる種類のものといえどもあらゆる真理を認識することができるし、また認識しなければならない基本の規範である。
Epist. encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846. 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」
Epist. encycl. Singutari quidem, 17 martii 1856. 1856年3月17日、回勅「シングラーリ・クィデム」
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
V. Divina revelatio est imperfecta et idcirco subjecta continuo et indefinito progressui qui humanae rationis progressioni (progressui) respondent. 5 天主の啓示は不完全であって、従って人間の理性の進歩にともなって絶えず無限に進歩するものである。
Epist, encycl, Qui pluribus, 9 novembris 1846. 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、演説「マクシマ・クィデム」
VI. Christi fides humanae refragatur rationi; divinaque revelatio non solum nihil prodest, verum etiam nocet hominis perfectioni. 6 キリストの信仰は人間の理性に反し、天主の啓示は無益なばかりでなく、人間の完成にとって有害である。
Epist. encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846. 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
VII. Prophetiae et miracula in sacris Litteris exposita et narrata sunt poetarum commenta, et Christianae fidei mysteria philosophiaarum investigationum summa; et utriusque Testamenti libris mythica continentur inventa; ipseque Iesus Christus est mythica fictio. 7 聖書に記録され叙述された預言と奇跡は詩人の作り話であり、キリスト教信仰の諸秘義は哲学的探究の総和である。旧新両約聖書には、神話の作り話が含まれており、イエズス・キリスト自身も神話的架空である。
Epist. encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846. 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
§ II Rationalismus moderatus. 2 半唯理主義
VIII. Cum ratio humana ipsi religioni aequiparetur, idcirco theologicae disciplinae perinde ac philosophiaae tractandae sunt. 8 人間の理性は宗教それ自体と同格であると考えられる。したがって、神学も哲学と同じように取り扱われなければならない。
Allot. Singulari Quadam, 9 decembris 1854. 1854年12月9日、訓話「シングラーリ・クワダム」
IX. Omnia indiscriminatim dogmata religionis Christianae sunt objectum naturalis scientiae seu philosophiae ; et humana ratio historice tantum exculta potest ex suis naturalibus viribus et principiis ad veram de omnibus etiam reconditioribus dogmatibus scientiam pervenire, modo haec dogmata ipsi rationi tamquam objectum proposita fuerint. 9 キリスト教の教義はすべて差別なしに自然科学または哲学の対象である。歴史的に形成された人間理性はそれだけで、その自然の力と諸原理によって、全ての教義について、たとえより深遠な教義であっても、この教義らが理性自体の対象と置かれたのなら、真の知識に到達できる。
Epist, ad Archiep. Frising. Gravissimas, 11 decembris 1862. 1862年12月11日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「グラビッシマス・インテル」(DzS2850~2861)
Epist. ad Archiep. Frising. Tuas libenter, 21 decembris 1863. 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)〔DzS2878をみよ〕
X. Cum aliud sit philosophus, aliud philosophia, ille jus et officium habet se submittendi auctoritati, quam veram ipse probaverit; at philosophia neque potest, neque debet ulli sese submittere auctoritati.  10 哲学者と哲学とは全然別のものであるから、哲学者は自分が正しいと判断した権威に従う権利と義務がある。しかし哲学は、どの権威にも従うことはできないし、また従ってはならない。
Epist, ad Archiep. Frising. Gravissimas, 11 decembris 1862. 1862年12月11日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「グラビッシマス・インテル」(DzS2850~2861)
Epist. ad Archiep. Frising. Tuas libenter, 21 decembris 1863. 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)〔DzS2856~2857をみよ〕
XI. Ecclesia non solum non debet in philosophiam unquam animadvertere, verum etiam debet ipsius philosophiae; tolerare errores, eique relinquere ut ipsa se corrigat. 11 教会は決して哲学を判断してはならないだけでなく、哲学の誤謬を黙認し、哲学自体が自己修正するように放任しなければならない。
Epist, ad Archiep. Frising. Gravissimas, 11 decembris 1862. 1862年12月11日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「グラビッシマス・インテル」(DzS2850~2861)〔DzS2860をみよ〕
XII. Apostolicae Sedis, Romanarumque Congregationum decreta liberum scientia progressum impediunt. 12 使徒座とローマ教皇庁の諸聖省の教令は、学問の自由な進歩を妨げる。
Epist. ad Archiep. Frising. Tuas libenter, 21 decembris 1863. 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)〔DzS2875をみよ〕
XIII. Methodus et principia, quibus antiqui doctores scholastici Theologiam excoluerunt, temporum nostrorum necessitatibus scientiarumque progressui minime congruunt. 13 昔のスコラ学派の学者たちが神学の研究に使った方法や原則は、現代の要求と科学の進歩に全く合わない。
Epist. ad Archiep. Frising. Tuas libenter, 21 decembris 1863. 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)〔DzS2876をみよ〕
XlV. Philosophia tractanda est, nulls supernaturalis revelationis habita ratione. 14 哲学の研究においては、超自然的啓示を無視しなければならない。
Epist. ad Archiep. Frising. Tuas libenter, 21 decembris 1863. 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)
N. B. - Cum rationalismi systemate cohaerent quoad maximam partem errores Antonii Gunther, qui damnantur in Epist. ad Card. Archiep. Coloniensem Eximiam tuam,15 junii 1857, et in Epist. ad Episc. Wratislaviensem Dolore haud mediocri, 30 aprilis 1860. (注)1857年6月15日、ケルンの大司教にあてた書簡「エクジミアム・トゥアム」と1860年4月30日、ブラツラフの司教にあてた書簡「ドローレ・ハウド・メディオクリ」で排斥されたアントン・ギュンテルの誤謬の大部分は理性主義に関連がある。
§ III. Indifferentismus, Latitudinarismus. 3 宗教無差別主義と宗教拡大主義
XV. Liberum cuique homini est eam amplecti ac profiteri religionem, quam rationis lumine quis ductus veram putaverit. 15 自分が理性の光によって真理であると認めた宗教を受け入れ、信仰告白することは、各人の自由である。
Litt. Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
XVI. Homines in cujusvis religionis cultu viam aeternae salutis reperire aeternamque salutem assequi possunt. 16 人間は、どの宗教を信奉しても永遠の救いの道を見出し、また永遠の救いを獲得することができる。
Epist. encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846. 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」
Alloc. Ubi primum, 17 decembris 1847. 1847年12月17日、訓話「ウビ・プリムム」
Epist. encycl. Singulari quidem, 17 martii 1856. 1856年3月17日、回勅「シングラーリ・クィデム」
XVII. Saltem bene sperandum est de aeterna illorum omnium salute, qui in vera Christi Ecclesia nequaquam versantur. 17 キリストの真の教会に全く属していないすべての人々が、永遠に救われることを少なくとも期待しなければならない。
Alloc. Singulari quadam, 9 decembris 1854. 1854年12月9日、訓話「シングラーリ・クワダム」
Epist. encycl, Quanto conficiamur, 10 augusti 1863. 1863年8月10日、回勅「クワント・コンフィチアームル」〔DzS2805~2806、2865以下をみよ〕
XVIII. Protestantismus non aliud est quam diversa verae ejusdem Christianae religionis forma, in qua aeque ac in Ecclesia catholica Deo placere datum est. 18 プロテスタント主義は同一の真のキリスト教の異なった形であって、カトリック教会と同じように天主の心にかなうものである。
Epist. encycl. Nostis et Nobiscum, 8 decembris 1849. 1849年12月8日、回勅「ノスティス・エト・ノビスクム」
§ IV. Socialismus, Communismus, Societates clandestinae, Societates biblicae, Societates clerico-liberales. 4 社会主義、共産主義、秘密結社、聖書結社、自由聖職者結社
Ejusmodi pestes saepe gravissimisque verborum formulis reprobantur   
in Epist. encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846; 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」
in Alloc. Quibus quantisque, 20 april. 1849; 1849年4月20日、訓話「クィブス・クワンティスクェ」
in Epist. encycl. Nastus et Nobiscum, 8 dec. 1849; 1849年12月8日、回勅「ノスティス・エト・ノビスクム」
in Alloc. Singulari quadam, 9 decembris 1854; 1854年12月9日、訓話「シングラーリ・クワダム」
in Epist. encycl, Quanto conficiamur, 10 augusti 1863. 1863年8月10日、回勅「クワント・コンフィチアームル」
  において排斥されている。
§ V. Errores de Ecclesia ejusque juribus. 5 教会とその権利についての誤謬
XIX. Ecclesia non est vera perfectaque societas plane libera, nec pollet suis propriis et constantibus juribus sibi a divino suo Fundatore collatis, sed civilis potestatis est definire quae sint Ecclesiae jura ac limites, intra quos eadem jura exercere quest. 19 教会は真の完全な全く自由な社会ではなく、また教会は、天主である創立者から与えられた固有の永続的な権利を享受せず、教会の権利とその範囲内でなら権利を行使することができる限界が何であるかを定めるのは、世俗の国家権力に属する。
Alloc. Singulari quadam, 9 decembris 1854. 1854年12月9日、訓話「シングラーリ・クワダム」
Alloc. Multis gravibusque, 17 decembris 1860. 1860年12月17日、訓話「ムルティス・グラビヴスクエ」
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
XX. Ecclesiastics potestas suam auctoritatem exercere non debet absque civilis gubernii venia et assensu. 20 世俗の国家政府の認可と同意がなければ、教会権力はその権威を行使してはならない。
Alloc. Meminit unusquisque, 30 septembris 1861. 1861年9月30日、訓話「メミニット・ウヌスクイスクェ」
XXI. Ecclesia non habet potestatem dogmatice definiendi, religionem catholicae Ecclesiae esse unice veram religionem. 21 教会は、カトリック教会の宗教が唯一の真の宗教であるということを(信仰箇条として)教義的に定義する権力を持たない。
Litt. Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」
XXII. Obligatio, qua catholici magistri et scriptores omnino adstringuntur, coarctatur in iis tantum, quae ab infallibili Ecclesiae judicio veluti fidei dogmata ab omnibus credenda proponontur. 22 カトリックの教師と著者たちが全く縛られる義務は、教会の不可謬の判断によって、すべての人が信ずべき信仰の教義として提示されたものだけに強制力がある。
Epist. ad Archiep. Frising, Tuas libenter, 21 decembris 1863. 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)〔DzS2879をみよ〕
XXIII. Romani Pontifices et Concilia oecumenica a limitibus suae potestatis recesserunt, jura principum usurparunt, atque etiam in rebus fidei et morum definiendis errarunt. 23 ローマ教皇たちと諸々の公会議はその権力の限界を超え、諸侯の権利を簒奪し、また信仰と道徳に関する定義すべき事柄においてさえも誤った。
Litt. Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」
XXIV. Ecclesia vis inferendae protestatem non habet, neque potestatem ullam temporalem directam vel indirectam. 24 教会は武力を行使する権力を持たず、世俗の直接または間接のいかなる権力も持たない。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
XXV. Praeter potestatem episcopatui inhaerentem, alia est attributa temporalis potestas a civili imperio vel expresse vel tacite concessa, revocanda propterea, cum libuerit, a civili imperio. 25 司教職に内属する権力の他に別の世俗的な権力が世俗国家によって明白にまたは暗黙の同意のうちに司教職へと帰属させられたが、そのため国家権力が望む時にはそれを奪うことができる。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
XXVI. Ecclesia non habet nativum ac legitimum jus acquirendi ac possidendi. 26 教会は取得し所有する生来の正当な権利を持っていない。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
Epist. encycl. Incredibili, 17 septembris 1863. 1863年9月17日、回勅「インクレディビリ・アフリクタームル」
XXVII. Sacri Ecclesiae ministri Romanusque Pontifex ab omni rerum temporalium cura ac dominio sunt omnino excludendi. 27 教会の聖職者とローマ教皇は、あらゆる世俗の財産の管理と支配から完全に除外されなければならない。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
XXVIII. Episcopis, sine gubernii venia, fas non est vel ipsas apostolicas Litteras promulgare. 28 政府の許可なしには、司教たちは教皇の書簡さえも公布することはできない。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
XXIX. Gratiae a Romano Pontifice concessae existimari debent tamquam irritae, nisi per gubernium fuerint imploratae. 29 ローマ教皇によって与えられた特別の恩典は、政府が申請したものでなければ無効であると判断されなければならない。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
XXX, Ecclesiae et personarum ecclesiasticarum immunitas a jure civili ortum habuit: 30 教会と聖職者の特権は、国法から生れたものである。
Litt. Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」
XXXI, Ecclesiasticum forum pro temporalibus clericorum causis sive civilibus sive criminalibus omnino de medio tollendum est, etiam inconsulta et reclamante Apostolica Sede. 31 民事訴訟または刑事訴訟のいずれの訴訟であれ、聖職者たちの関する世俗の件についての教会裁判所は、使徒座に相談せずに且つ使徒座が反対してもいかなる手段を使っても絶対に廃止しなければならない。
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852. 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
XXXII. Absque ulla naturalis juris et aequitatis violatione potest abrogari personalis immunitas, qua clerici ab onere subeundae exercendaeque militiae eximuntur; hanc vero abrogationem postulat civilis progressus, maxime in societate ad formam liberioris regiminis constituta. 32 聖職者が兵役に服する義務から免除されている個人的特権は、いかなる自然の権利と公正を犯すことなく廃止され得る。社会の進歩が、特に自由主義政体の社会においては、この特権の廃止を要求している。
Epist. ad Episc. Montisregal. Singularis Nobisque, 29 sept. 1864. 1864年9月29日、モンレアールの司教にあてた書簡「シングラーリス・ノビスクェ」
XXXIII. Non pertinet unice ad ecclesiasticam jurisdictionis potestatem proprio ac nativo jure dirigere theologicarum rerum doctrinam. 33 神学上の事柄の教理を指導する権限は、教会の裁治権だけに固有のかつ生来の権利として属しているものではない。
Epist. ad Archiep. Frising. Tuas libenter, 21 decembris 1863, peg. 496. 1863年12月21日、ミュンヘンの大司教にあてた書簡「トゥアス・リベンテル」(DzS2875-2880)
XXXIV. Doctrina comparantium Romanum Pontificem Principi libero et agenti in universa Ecclesia doctrina est, quae medio aevo praevaluit. 34 教皇を全教会において自由に行動する君主であると比較する教えは中世に流行した教えである。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
XXXV. Nihil vetat, alicujus Concilii generalis sententia aut universorum populorum facto, summum Pontificatum.ab Romano Episcopo atque Urbe ad alium Episcopum aliamque civitatem transferri. 35 いかなることも、公会議の教令または全人民の決議によって、教皇職をローマとその司教から他の都市と他の司教に移すことに抵触しない。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
XXXVI. Nationalis Concilii definitio nullam aliam admittit disputationem, civilisque administratio rem ad hosce terminos exigere potest. 36 国民教会会議の決定についていかなる他の議論も許されない。市民政府は、この制限に適うように物事を要求することができる。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
XXXVII. Institui possunt nationales Ecclesiae ab auctoritate Romani Pontificis subductae planeque divisae. 37 ローマ教皇の権威から完全に独立、分離した国民教会を設立することができる。
Alloc. Multis gravibusque, 17 decembris 1860. 1860年12月17日、訓話「ムルティス・グラビヴスクエ」
Alloc. Jamdudum cernimus, 18 martii 1861. 1861年3月18日、訓話「ヤムドゥードゥム・チェルニムス」
XXXVIII. Divisioni Ecclesiae in orientalem atque occidentalem nimia Romanorum Pontificum arbitria contulerunt. 38 東方教会と西方教会の分裂は、諸教皇のあまりにも勝手な行動に責任がある。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
§ VI. Errores de societate civili tum in se tum in suis ad Eccleiam relationibus spectata. 6 国家自体、国家と教会との関係についての誤謬
XXXIX. Reipublicae status, utpote omnium jurium origo et fons, jure quodam pollet nullis circumscripto limitibus. 39 国家は、すべての権利の起源であり源泉として、どのような制限も受けない何らかの権利を持っている。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
XL. Catholicae Ecclesiae doctrina humanae societatis bono et commodes adversatur. 40 カトリック教会の教理は人間社会の善と利益に反する。
Epist. encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846. 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」〔DzS2775をみよ〕
Alloc. Quibus quantisque, 20 Aprilis 1849. 1849年4月20日、訓話「クィブス・クワンティスクェ」
XLI. Civili potestati vel ab infideli imperante exercitae competit potestas indirecta negativa in sacra; eidem proinde competit nedum jus quod vocant “exsequatur”, sed etiam jus “appellations”, quam nuncupant, “ab abusu”. 41 市民政権は、たとえ不信仰な指導者によって行使されたものであっても、宗教上の問題について間接に否定的な権力を行使することができる。したがって「認可施行exequatur」と呼ばれる権利だけでなく、いわゆる「権利乱用の訴訟appellatio ab abusu」の権さえも持っている。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
訳者注:exequaturとは、Regium Placetとも呼ばれ、教皇庁の指令が自国内で自動的に発効することを止め、許可制を施行とする政府の要求する権利のこと。
XLII. In conflictu legum utriusque patestatis, jus civile praevalet. 42 教会法と民法との間に法的紛争が起った場合には、民法が優先する。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
XLIII. Laica potestas auctoritatem habet rescindendi, declarandi ac faciendi irritas solemnes conventiones (vulgo Concordata) super usu jurium ad ecclesiasticam immunitatem pertinentium cum Sede Apostolica initas, sine hujus consensu, immo et ea reclamante. 43 世俗政府は、教会の免除特権に関する諸権利の行使に関する、使徒座と結んだ(政教条約と俗に呼ばれる)荘厳な同意を、使徒座の同意なしに、更には使徒座が反対するにもかかわらず、これを破棄し、無効と宣言することができる。
Alloc. In consistoriali, 1 novembris 1850. 1850年11月1日、訓話「イン・コンシストリアーリ」
Alloc. Multis gravibusque, 17 decembris 1860. 1860年12月17日、訓話「ムルティス・グラビヴスクエ」
XLIV. Civilisauctoritas potest se immiscere rebus quae ad religionem, mores et regimen spirituale pertinent. Hinc potest de instructionibus judicare, quas Ecclesiae pastores ad conscientiarum normam pro suo munere edunt, quin etiam potest de divinorum sacramentorum administratione et dispositionibus ad ea suscipienda necessariis decernere. 44 世俗政府当局は、宗教、道徳、霊的な統治に関することについても関わることができる。したがって、教会の司牧者が、良心の規範のために自らの権能に基づいて公布する通達を裁くことができる。国家当局はまた、諸秘跡の執行とそれを受けるに必要な状態について決定することさえ出来る。
Alloc. In consistoriali, 1 novembris 1850. 1850年11月1日、訓話「イン・コンシストリアーリ」
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
XLV. Totum scholarum publicarum regimen, in quibus juventus christianae alicujus Reipublicae instituitur, episcopalibus dumtaxat seminariis aliqua ratione exceptis, potest ac debet attribui auctoritati civili, et ita quidem attribui, ut nullum alii cuicumque auctoritati recognoscatur jus immiscendi se in disciplina scholarum, in regimine studiorum, in graduum collatione, in delectu aut approbatione magistrorum. 45 あるキリスト教国の青少年を教育している公立学校の全ての管理は、司教立の神学校はある程度その例外であるが、他のどのような権威も学校の規律、教科課程、資格免状授与、教師の選択と認定について関与する事を認めないやり方で、完全に国家当局に属することができるし、属さなければならない。
Alloc. In consistoriali, 1 novembris 1850. 1850年11月1日、訓話「イン・コンシストリアーリ」
Alloc. Quibus luctuosissimis, 5 septembris 1851. 1851年9月5日、訓話「クィブス・ルクトゥオジッシミス」
XLVI. Immo in ipsis clericorum seminariis methodus studiorum adhibenda civili auctoritati subjicitur. 46 さらには、聖職者養成のための神学校においても、教授方法は世俗政府当局の方針に従わなければならない。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
XLVII. Postulat optima civilis societatis ratio, ut populares scholae, quae patent omnibus cujusque e populo classis pueris, ac publica universim instituta, quae litteris severioribusque disciplinis tradendis et educationi juventutis curandae sunt destinata, eximantur ab omni Ecclesiae auctoritate, moderatrice vi et ingerentia, plenoque civilis ac politicae auctoritatis arbitrio subjiciantur, ad imperantium placita et ad communium aetatis opinionum amussim. 47 最善の市民社会という理念(ratio)は、あらゆる階級の全ての子供たちに開放されている国民学校、および文学と上級課目を教えさらに青少年教育のための公共施設がすべて、教会の権限と管理と干渉から解放され、為政者の望みと時代の世論の水準に従って、世俗政治当局の自由選択に完全に服従する事を要求する。
Epist, ad archiep. Friburg. Cum non sine, 14 julii 1864. 1864年7月14日、フライブルグの大司教にあてた書簡「クム・ノン・シネ」
XLVIII. Catholicis viris probari potest ea juventutis instituendae ratio, quae sit a catholica fide et ab Ecclesiae potestate sejuncta, quaeque rerum dumtaxat naturalium scientiam ac terrenae socialis vitae fines tantummodo vel saltem primario spectet. 48 カトリック信者は、単なる自然科学と地上の社会生活のためだけを目的とするもの、または少なくてもそれを主とする学問については、カトリック信仰と教会の権威から離れた教育制度を認めることができる。
Epist, ad archiep. Friburg. Cum non sine, 14 julii 1864. 1864年7月14日、フライブルグの大司教にあてた書簡「クム・ノン・シネ」
IL. Civilis auctoritas potest impedire quominus sacrorum Antistites et fideles populi cum Romano Pontifice libere ac mutuo communicent. 49 世俗国家当局は、聖なる司教たちや信者らが教皇と自由にそして相互に交流することを妨害することができる。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
L. Laica auctoritas habet per se jus praesentandi Episcopos et potest ab illis exigere ut ineant dioecesium procurationem, antequam ipsi canonicam a Sancta Sede institutionem et apostolicas Litteras accipiant. 50 世俗国家当局は司教を推薦する権利をそれ自体で持ち、教会法の規定による聖座からの任命と使徒書簡を受け取る前に、司教区の統治を司教に要求することができる。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
LI. Immo laicum gubernium habet jus deponendi ab exercitio pastoralis ministerii Episcopos, neque tenetur oboedire Romano Pontifici in iis quae episcopatuum et Episcoporum respiciunt institutionem. 51 さらに、世俗の政府は司教に司牧任務の行使を停止する権利を持ち、司教区の設立と司教の任命に関することがらについてローマ教皇に従う義務はない。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
Litt. Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852. 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
LII. Gubernium potest suo jure immutare aetatem ab Ecclesia praescriptam pro religiosa tam mulierum quam virorum professione, omnibusque religiosis familiis indicere, ut neminem sine suo permissu ad solemnia vota noncupanda admittant. 52 政府は自らの権利によって、教会によって定められた男女の修道誓願の年齢を変えることができる。そして政府の許可なしに誰一人として荘厳誓願を立てるのを認めないことをすべての修道会に要求することができる。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
LIII. Abrogandae sunt leges, quae ad religiosarum familiarum statum tutandum, earumque jura et officia pertinent; immo potest civile gubernium iis omnibus auxilium praestare, qui a suscepto religiosae vitae instituto deficere ac solemnia vota frangere velint; pariterque potest religiosas easdem familias perinde ac collegiatas Ecclesias et beneficia simplicia etiam juris patronatus penitus extinguere, illorumque bona et reditus civilis potestatis administrationi et arbitrio subjicere et vindicare. 53 修道会の身分を保護する法、およびその権利と機能に関する法律は廃止しなければならない。さらに世俗政府は修道生活を放棄し、誓頸を破ろうと望むすべての者を援助してもよい。政府はまたこの同じ修道会を、また参事会管理教会と聖職禄、保護権さえをも、完全に閉鎖撤廃し、これらの財産と収入とを国家当局の管理とその自由選択に属させることができる。
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852. 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
Alloc. Probe memineritis, 22 januarii 1855. 1855年1月22日、訓話「プロベ・メミネリツィス」
Alloc. Cum saepe, 26 julii 1855. 1855年7月26日、訓話「クム・セペ」
LIV. Rages et Principes non solum ab Ecclesiae jurisdictione eximuntur, verum etiam in quaestionibus jurisdictionis dirimendis superiores sunt Ecclesia. 54 王侯諸侯は教会の裁治権から免れているだけでなく、裁治権についての問顆を解決する場合に、教会の上位にある。
Litt. Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」
LV. Ecclesia a Statu, Statusque ab Ecclesia sejungendus est. 55 教会は国家から、国家は教会から分離されなければならない。
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852. 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
§ VII. Errores de Ethica naturali et Christiana. 7 自然道徳とキリスト教的道徳についての誤謬
LVI. Morum leges divina haud egent sanctione, minimeque opus est, ut humanae leges ad naturae jus conformentur aut obligandi vim a Deo accipiant. 56 道徳律は天主の制裁を必要としない。実定法を自然法に合わせて作る必要もなけれは、拘束力を天主から受ける必要も全くない。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
LVII. Philosophicarum rerum morumque scientiae, itemque civiles leges possunt et debent a divina et ecclesiastica auctoritate declinare. 57 哲学と倫理に関する学、および実定法とは、天主と教会との権威から離れていることができるし、離れていなければならない。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
LVIII. Aliae vires non sunt agnoscendae nisi illae, quae in materia positae sunt, et omnis morum disciplina honestasque collocari debet in cumulandis et augendis quovis modo divitiis ac in voluptatibus explendis. 58 物質の中にあるもの以外の力を認めるべきではなく、全ての道徳の規律と誠実さとはあらゆる方法で富を蓄積、増加し、快楽を追求することに置かれなければならない。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
Epist. encycl, Quanto conficiamur, 10 augusti 1863. 1863年8月10日、回勅「クワント・コンフィチアームル」
LIX. Jus in materiali facto consistit, et omnia hominurn officia sunt nomen inane, et omnia humana facta juris vim habent. 59 権利は物質的事実にある。人間の全ての義務ということは意味のない単語にすぎない。人間が作ったすべての事実こそが権利の力を持つ。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
LX. Auctoritas nihil aliud est nisi numeri et materialium virium summa. 60 権利は数と物質的力との総体である。
Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」
LXI. Fortunata facti injustitia nullum juris sanctitati detrimentum affert 61 事実の不正義は成功すれば、権利の神聖さを侵害するものではない。
Alloc. Jamdudum cernimus, 18 martii 1861. 1861年3月18日、訓話「ヤムドゥードゥム・チェルニムス」
LXII. Proclamandum est et observandum principium quod vocant de non interventu. 62 「不干渉」(注)と呼ばれる原則を宣言し、守らなければならない。
Alloc. Novos, 28 sept. 1860. 1860年9月28日、訓話「ノーボス・エト・アンテ」
注 フランスのナポレオン3世皇帝は、約束を守ることから逃げるために、さらに、教皇領を侵略するイタリア軍に対して、ピオ9世を援助しなくてもよいようにこの原則に頼った。
LXIII. Legitimis principibus oboedientiam detrectare, immo et rebellare licet. 63 正当な君主に服従を拒むこと、反抗することさえも許される。
Epist. encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846. 1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」
Alloc. Quisque vestrum, 4 octobris 1847. 1847年10月4日、訓話「クイスクエ・ヴェストルム」
Epist. encycl. Nostis et Nobiscum, 8 decembris 1849. 1849年12月8日、回勅「ノスティス・エト・ノビスクム」
Litt. Apost. Cum catholica, 26 martii 1860. 1860年3月26日、教皇書簡「クム・カトリカ・エクレジア」
LXIV, Tum cujusque sanctissimi juramenti violatio, tum quaelibet scelesta flagitiosaque actio sempiternae legi repugnans, non solum haud est improbanda, verum etiam omnino licita summisque laudibus efferenda, quando id pro patriae amore agatur. 64 いとも聖なる誓いを破ることも、永遠法に反する犯罪的な恥ずべき行為も、それが愛国心から行われたものであれば責められないだけでなく、完全に合法的であって最高の称賛に価するものである。
Alloc. Quibus quantisque, 20 Aprilis 1849. 1849年4月20日、訓話「クィブス・クワンティスクェ」
§ VIII. Errores de matrimonio christiano. 8 キリスト教的結婚についての誤謬
LXV. Nulla ratione ferri potest, Christum evexisse matrimonium ad dignitatem sacramenti. 65 キリストが婚姻を秘跡の尊厳にまで高めたということは絶対に証明できない。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
LXVI. Matrimonii sacramentum non est nisi quid contractui accessorium ab eoque separabile, ipsumque sacramentum in una tantum nuptiali benedictione situm est. 66 婚姻の秘跡は契約の付属品にすぎず、この両者は分けることができる。秘跡は婚姻の祝福にのみに存する。(注1)
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
注1この命題の第2部に表明された意見については、たとえば、メルキオル・カノ De locis theologicis 1b.VIII, c.5(ベネチア1759年)196s参照。これによれば、キリスト者間の結婚は婚姻の祝福なしに、固有の意味での秘跡となる。
LXVII. Jure naturae matrimonii vinculum non est indissolubile, et in variis casibus divortium proprie dictum auctoritate civili sanciri potest. 67 自然法によれば、婚姻の絆は不解消的ではない。世俗政府当局は数多くの場合に固有の意味での離婚を認可することができる。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852. 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
LXVIII. Ecclesia non habet potestatem impedimenta matrimonium dirimentia inducendi, sed ea potestas civili auctoritati competit, a qua impedimenta exsistentia tollenda sunt. 68 教会は結婚の無効障害を定める権能を持たない。これは世俗政府当局に属するものであり、この政府当局によって存在している障害が取り除かれなければならない。
Litt. Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. 1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」
LXIX. Ecclesia sequioribus saeculis dirimentia impedimenta inducere coepit, non jure proprio, sed illo jure usa, quod a civili potestate mutuata erat. 69 教会は時代とともに無効障害を定め始めたが、固有の権利によってではなく、世俗当局から貸りた権利を使ってのことであった。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
LXX. Tridentini canones, qui anathematis censuram illis inferunt, qui facultatem impedimenta dirimentia inducendi Ecclesiae negare audeant, vel non sunt dogmatici vel de hac mutuata potestate intelligendi sunt. 70 教会が持つ結婚の無効障害を定める権能を敢えて否定する者に対して破門を宣言したトリエント公会議の規定は(DzS1830~1831)教義ではない、あるいは、この貸りてきた権能によるものと理解しなければならない。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
LXXI. Tridentini forma sub infirmitatis poena non obligat, ubi lex civilis aliam formam praestituat, et velit hac nova forma interveniente matrimonium valere. 71 世俗の法律が別の形式を定め、その新しい形式によって結婚が有効であると定めた時には、トリエント公会議が定めた形式(DzS1813~1816)を守らなくても婚姻が無効になることはない。(すなわち有効である)
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
LXXII. Bonifatius VIII votum castitatis in oadinatione emissum nuptias nullas reddere primus asseruit. 72 叙階の時の貞潔の誓願が結婚を無効する、と最初に宣言したのはボニファチウス八世である。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
LXXIII. Vi contractus mere civilis potest inter christianos constare veri nominis matrimonium, falsumque est, aut contractum matrimonii inter christianos semper esse sacramentum, aut nullum esse contractum, si sacramentum excludatur. 73 キリスト信者間の真の意味の婚姻は、単なる民法上の契約だけによって有効である。キリスト信者間の婚姻はいつでも秘跡であるとか、秘跡なしには契約はないというのはまちがいである。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
Lettera di S. S. PIO IX al Re di Sardegna 9 settembre 1852. 1852年9月9日、サルデニアの王にあてた書簡
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852.  1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
Alloc. Multis gravibusque, 17 decembris 1860. 1860年12月17日、訓話「ムルティス・グラビヴスクエ」
LXXIV. Causae matrimoniales et sponsalia suapte natura ad forum civile pertinent. 74 婚姻や婚約についての訴訟は、その固有の性質上、世俗の裁治権に属する。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852. 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
V. B. - Huc facere possum duo alii errores : de clericorum caelibatu abolendo et de statu matrimonii statui virginitatis anteferendo. Confodiuntur, prior in Epist. Encycl. Qui pluribus, 9 novembris 1846, posterior in Litteris Apost. Multiplices inter, 10 junii 1851. (注)ここに司祭の独身制の廃止と結婚生活が独身生活よりすぐれているという二つの誤謬をつけ加えることができる。これらは1846年11月9日、回勅「クィ・プルリブス」と1851年6月10日、書簡「ムルティプリチェス・インテル」によって排斥されている。
§ IX. Errores de civili Romani Pontificis principatu. 9 教皇の民事権についての誤謬
LXXV. De temporalis regni cum spirituali compatiblitate disputant inter se christianae et catholicae Ecclesiae filii. 75 世俗の権力と霊的の権力の両立性について、キリスト教のそしてカトリックの教会の信者の間で論争されている。
Litt. Apost. Ad apostolicae, 22 augasti 1851. 1851年8月22日、書簡「アド・アポストリチェ・セディス」
LXXVI. Abrogatio civilis imperii, quo Apostolica Sedes potitur, ad Ecclesiae libertatem felicitatemque vel maxime conduceret. 76 使徒座が享受している世俗的主権の廃止は、教会の自由と福祉に大いに役立つであろう。
Alloc. Quibus quantisque, 20 Aprilis 1849. 1849年4月20日、訓話「クィブス・クワンティスクェ」
Alloc. Si semper antea, 20 Maii 1850. 1850年5月20日、訓話「シ・センペル・アンテア」
N,. B. - Effata hac de re vide etiam  (注)この問題について、
in Alloc. Quibus quantisque, 20 Aprilis 1849 ; 1849年4月20日、訓話「クィブス・クワンティスクェ」
in Allot. Si semper antea, 20 maii 1850 ; 1850年5月20日、訓話「シ・センペル・アンテア」
in Litt. Apost. Cum catholica, 26 martii 1860; 1860年3月26日、教皇書簡「クム・カトリカ・エクレジア」
in Alloc. Novos, 28 sept. 1860; 1860年9月28日、訓話「ノーボス・エト・アンテ」
in Alloc. Multis gravibusque, 17 decembris, 1860; 1860年12月17日、訓話「ムルティス・グラビヴスクエ」
Alloc. Jamdudum cernimus, 18 martii 1861. 1861年3月18日、訓話「ヤムドゥードゥム・チェルニムス」
in Alloc. Maxima quidem, 9 junii 1862. 1862年6月9日、訓話「マクシマ・クィデム」も参照。
§ X. Errores qui ad liberalismum hodiernum referuntur. 10 現代自由主義に関する誤謬
LXXVII. Aetate hac nostra non amplius expedit, religionem catholicam baberi tamquam unicam Status religionem, ceteris quibuscumque cultibus exclusis. 77 現代において、他の宗教はどのようなものであれ除外してカトリック教を国家の唯一の宗教とすることはもはや通用しない。
Alloc. Nemo vestrum, 26 julii 1855. 1855年7月26日、訓話「ネモ・ヴェストルム」
LXXVIII. - Hinc laudabiliter in quibusdam catholici nominis regionibus lege caututm est, ut hominibus illuc immigrantibus licest publicum proprii cujusdne ctlitus exercitium habere. 78 カトリックという名前を取っているあるいろいろな地方において、そこに移住している人々に彼らの固有の礼拝を公に実践することが許されるように法が配慮しているが、これは賞賛されることである。
Alloc. Acerbissimum, 27 septembris 1852. 1852年9月27日、訓話「アチェルビッシムム」
LXXIX. Enimvero falsum est, civilem cujusque caltus libertatem, itemque plenam potestatem omnibus attributam quaslibet opiniones cogitationesque palam publiceque manifestandi, conducere ad populorum mores animosque facilius corrumpendos ac indifferentismi pestem propagandam, 79 「あらゆる信教(cultus)に法律上の自由を与え、あらゆる意見や思想を何も隠さず公表する全くの権力をすべての人に与えることは、人民の道徳と人心をより容易く腐敗へと導き宗教無差別主義の疫病を伝播させる」というのはまちがっている。
Alloc. Nunquam fore, 15 decembris 1856. 1856年12月15日、訓話「ヌンクワム・フォーレ」
LXXX. Romanus Pontifex potest ac debet cum progressu, cum liberalisnio et cum recenti civilitate sese reconciliare et componere. 80 教皇は進歩、自由主義、現代文明と和解し、妥協する事ができるし、またそうしなければならない。
Alloc. Jamdudum cernimus, 18 martii 1861. 1861年3月18日、訓話「ヤムドゥードゥム・チェルニムス」

Copyright © FSSPX JAPAN 2002 All rights reserved.